Pomówienie jest to przestępstwo ścigane na wniosek prywatny. Oznacza to, że sam poszkodowany może wystąpić do sądu z pozwem o pomówienie. To właśnie od poszkodowanego zależy także, czy zaangażuje się on w sprawęoraz jak bardzo będzie chciał walczyć o ukaranie sprawcy pomówienia. Wiele osób nie zdaje sobie sprawy z tego, że czyn, jakim jest pomówienie, może być karalny. Co to jest pomówienie? Pomówienie jest, jak wcześniej już wspomniano przestępstwem. Pomówieniem określa się czyn umyślny, którego sprawca oskarża poszkodowanego o czynności, które mogłyby źle wpłynąć na jego wizerunek poprzez poniżenie takiej osoby w opinii publicznej. Do przestępstwa, jakim jest pomówienie, nie dochodzi jednak gdy krytyka nie godzi w czyjąś cześć. Chodzi tutaj o takie sytuacje, w których krytyka ma charakter np. literacki, artystyczny, filmowy itp. Jest to bardzo ogólna definicja, jednak pozwala zrozumieć, na czym polega pomówienie. Kiedy dochodzi do pomówienia? Pomówienie ma miejsce wtedy, gdy osoba rozgłasza pewne fakty lub stwierdzenia na temat innej osoby publicznej, lub prywatnej, a także o instytucji lub osobie prawnej. Informacje głoszone na temat danej osoby czy instytucji muszą sugerować nielegalne lub nieakceptowalne publicznie czyny, lub zachowania popełniane przez tę osobę, lub wskazywać na jej właściwości. Przykładowo takie informacje mają dotyczyć rzekomego przyjmowania łapówek, braku wykształcenia lub kwalifikacji niezbędnych do wykonywania zawodu, alkoholizmu lub znęcania się nad członkami rodziny. Takie informacje godzą w dobre imię innej osoby lub mogą narażać na utratę zaufania publicznego do pełnionej przez taką osobę funkcji, lub prowadzonej przez nią działalności. Jeśli takie warunki zostały spełnione, oznacza to, że doszło do pomówienia. Przykładem sytuacji, która może pomóc zobrazować, jak w praktyce wygląda pomówienie, jest sytuacja pana Sebastiana. Zamieścił on w internecie na pewnej stronie internetowej wpis, który sugerował, że burmistrz miasta przyjmuje łapówki. W tym wpisie było też kilka oszczerstw na temat burmistrza. Dotyczyły one jego rzekomego alkoholizmu oraz znęcania się nad żoną. Po przeczytaniu tego wpisu wiele osób straciło zaufanie do burmistrza. Burmistrz postanowił więc, że zgłosi sprawę do sądu. Mimo że pan Sebastian działał pod pseudonimem, jego tożsamość została ustalona. Sąd po przyjrzeniu się sprawie wydał wyrok, który uznawał pana Sebastiana za winnego popełnienia przestępstwa, jakim jest pomówienie. Co grozi za pomówienie? Pan Sebastian z powyższego przykładu został skazany na 4000 zł grzywny oraz został zobligowany do opłacenia kosztów postępowania sądowego w wysokości 6800 zł. Wyrok został także podany do opinii publicznej. Karą za pomówienie może być jednak nie tylko grzywna w postaci określonej sumy pieniężnej, lecz również może być to ograniczenie wolności. Kara pozbawienia wolności jest najczęściej zasądzana w przypadku rozpowszechniania informacji na temat innej osoby za pomocą telewizji, mediów, a także internetu. W ten sposób pomówienie dociera bowiem do większej ilości osób, przez co może nieść za sobą poważne skutki w postaci braku zaufania ze strony wielu osób. Co więcej, za pomówienie sąd może także zasądzić dodatkową nawiązkę w postaci określonej sumy pieniężnej dla poszkodowanego. Jeśli osoba, która dopuściła się pomówienia, jest np. dziennikarzem czy prezenterem telewizyjnym, może dodatkowo otrzymać sądowy zakaz wykonywania danego zawodu. Pomówienie —prawnik Pomówienie jest przestępstwem ściganym na wniosek prywatny, dlatego niezbędna może okazać się pomoc prawnika. Jeśli chcesz dowiedzieć się, co grozi za pomówienie oraz uzyskać kompleksową pomoc podczas sprawy dotyczącej pomówienia, skontaktuj się z naszą Kancelarią Prawną UBI IUS. Nasi wykwalifikowani prawnicy z chęcią przyjrzą się indywidualnie Twojemu przypadkowi oraz udzielą profesjonalnej pomocy prawnej. Zachęcamy do skorzystania z naszych usług w naszej Kancelarii Prawnej UBI IUS w Lublinie. Masz problem z opiniami w Internecie, czytaj więcej:

Czy za długi można iść do więzienia? Wiele osób, które popada w spiralę zadłużenia zastanawia się czy za długi można iść do więzienia. Jeśli jesteśmy uczciwi i nie łamiemy prawa to nie mamy się czego obawiać. Nie ma znaczenia łączna kwota wszystkich naszych zobowiązań jakie zaciągnęliśmy. Do więzienia za długi możemy trafić tylko w kilku przypadkach, które dzisiaj Wam przybliżymy. Zaciąganie zobowiązań w wyniku oszustwa Jeśli np. zaciągamy kredyt online na większą kwotę to banki i większość firm pożyczkowych będzie wymagała od nas zaświadczenia o zatrudnieniu i otrzymywanych dochodach. Podrobienie takiego zaświadczenie lub ingerencja w jego treść jest oszustwem. Na podstawie art. 297. Kodeksu Karnego jest to przestępstwo zagrożone kara pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Wyprzedaż majątku Popadając w długi pierwszym odruchem jest myśl: jak uchronić swój majątek przed wierzycielem. Ludzie często długo się nie zastanawiając zaczynają sprzedawać wszystko co przedstawia jakąś wartość materialną. Bywa też, że próbujemy się dogadać z pracodawcą aby oficjalnie przekazywał nam niższe wynagrodzenie. Takie działania są nielegalne – mówi o tym art. 300 Kodeksu Karnego. Kara za takie działanie może wynieść aż 8 lat pozbawienia wolności. Niespłacanie alimentów Osoby nie płacące alimentów są pod szczególnym nadzorem odpowiednich służb. Jeśli spóźniasz się z płaceniem alimentów już 3 miesiące to możesz trafić do więzienia nawet na 2 lata! Niespłacone długi dłużników alimentowych to aż 11 miliardów złotych! Wyłudzenie kredytu/ pożyczki Z wyłudzeniem chwilówki czy zwykłej pożyczki mamy do czynienia wówczas, kiedy posługujemy się podrobionymi dokumentami. Dotyczy to przypadków, kiedy posługujemy się czyimiś dokumentami, podrobionymi dokumentami czy podpisami. Za takie działania Kodeks karny przewidział karę pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat.

Leave a reply permalink Pożyczki pozabankowe są niezwykle często wybieraną formą pożyczania pieniędzy w naszym kraju. Wpływa na to kilka czynników, a jednym z nich jest bez wątpienia sytuacja finansowa polskich rodzin. Jeśli zdarzyło Ci się wziąć chwilówkę, z całą pewnością rzeczywiście potrzebowałeś tych pieniędzy. O pożyczkach krótkoterminowych mówi się wiele. Cześć osób przestrzega przed pożyczaniem i niespłacaniem pieniędzy, inni znów polecają i zachwalają możliwość pożyczenia pieniędzy całkowicie za darmo. W wielu przypadkach chwilówka może być pomocnym rozwiązaniem. Szczególnie jeśli jesteś nowym klientem parabanku możesz liczyć na ciekawe oferty, w tym również na pożyczkę za 0 złotych. Oczywiście, aby taką pożyczkę otrzymać musisz spełnić kilka warunków. Zazwyczaj oferty takie kierowane są, dla osób zaczynających współpracę z daną firmą. Innym ważnym kryterium jest wzięcie pożyczki przez internet, czyli online. Cała procedura jest bardzo prosta i często zamyka się w kilkunastu minutach, a opis co i jak możesz znaleźć na portalach pokroju Takie rozwiązania proponują: NetCredit, Extra Portfel, ViaSMS, Alfa Kredyt, Tani Kredyt. Aby być zadowolonym z usług firm pozabankowych musisz jednak pamiętać o jednej prostej zasadzie – pożyczone pieniądze zawsze oddawaj w wyznaczonym w umowie terminie. Jeśli zastanawiasz się, czemu tak ważne jest terminowa spłata chwilówki, przede wszystkim zajrzyj do umowy. Przy pożyczkach krótkoterminowych, gdy chcesz być zadowolonym i bezpiecznym, najważniejszym kryterium jest oddanie pieniędzy na czas, dokładnie tak, jak zapisane jest w umowie. Nie podlega wątpliwości fakt, iż firmy udzielające chwilówek muszą na czymś zarabiać i najczęściej właśnie zarabiają na odsetkach powstających w przypadku braku terminowej spłaty zadłużenia. Jeśli jednak oddasz pieniądze na czas, tak jak jest zapisane to w umowie, nie grożą Ci żadne dodatkowe opłaty. W myśli części społeczeństwa utarło się przekonanie, że chwilówki są niebezpieczne, a konsekwencją ich brania może być nawet dostanie się do więzienia. Jeśli zastanawiasz się nad skorzystaniem z pożyczki od parabanku lub masz już taką pożyczkę nie musisz się martwić, że ktoś będzie wnioskował o Twój areszt! Przecież korzystanie z legalnie działających firm w naszym kraju nie jest niczym złym. Powinieneś jednak zawsze pamiętać o spłacie zadłużenia, gdyż dopiero uchylanie się od płatności może mieć nieprzyjemne konsekwencje dla klienta. Jednak oczywiście nie od razu grozić będą Ci więzienie. Jak zatem wygląda sytuacja osoby, która wzięła pożyczkę i nie spłaca zadłużenia? W pierwszej kolejności parabank zgodnie z umową naliczy karne odsetki. Wysokość tych opłat jest dokładnie określona przez ustawodawcę dokumentem z marca 2016 roku. Dzięki nowym regulacjom prawnym chwilówki stały się tańsze i bezpieczniejsze. Jednak zgodnie z podpisywaną umową przy braku terminowej spłaty zostaniesz obciążony karnymi opłatami. Gdy na tym etapie oddasz należności, sprawa zostaje całkowicie zamknięta i nic Ci nie grozi. Zasadniczo, firmy pozabankowe część swoich dochodów osiągają właśnie dzięki odsetkom karnym, zatem jest to stosunkowo normalna sytuacja, gdy klient spóźnia się o kilka dnia z płatnością. Trochę inaczej będzie wyglądała sytuacja, jeśli nie oddasz pieniędzy na czas i również nie będziesz reagował na wezwania do zapłaty wraz z zapłatą odsetek. Przy braku współpracy z Twojej strony, sprawa ściągnięcia należności zostanie przekazana do windykacji. Działania windykatorów są przeróżne, jednak najczęściej mają prowadzić do współpracy z zadłużonym tak, aby ten mógł spłacić swoje zobowiązania. Gdy dopiero ten rodzaj współpracy nie przynosi pożądanych efektów, a Ty nadal uchylasz się od płacenia i od współpracy z wierzycielami sprawa może trafić do sądu. W sytuacji, gdy Twoja sprawa trafi na wokandę sądową nie oznacza to, iż w krótkim czasie trafisz to więzienia. Wręcz przeciwnie. Sąd wpierw zbada sprawą i jeśli uzna oskarżenia za słuszne wyda wyrok mający na celu pokrycie Twoich zobowiązań. Na chwilę obecną nie ma w prawie takiego zapisu, który bezpośrednio wskazywałby na konieczność i możliwość ukarania aresztem osoby zadłużonej. Sąd w pierwszej kolejności będzie dążył do tego, aby za pośrednictwem komornika wszelkie długi zostały uregulowana. Skazanie kogoś na karę więzienie w przypadku posiadania zadłużeń, to efekt wielu zaniedbań czy też raczej świadomych działań ze strony klienta. Za co zatem grozi Ci kara więzienia? Otóż są sytuacja, które są związane z zadłużeniem i mogą w konsekwencji prowadzić do kary więzienia, a wśród nich wymienić należy: uchylanie się od spłaty zadłużenia poprzez ukrywanie swojego majątku, czy też inne działania mające na celu udaremnienie wykonania wyroku sądu, niespłacanie zasądzonych alimentów, oszustwa związane z wyłudzeniem kredytów i pożyczek. Jak zatem możesz zauważyć mając chwilówkę, nawet nie spłaconą w terminie nie grozi Ci kara więzienia. Dopiero szereg działań wyżej wymienionych może prowadzić do powstania zagrożenia karą aresztu. Jednak sytuacje takie są niezwykle rzadkie. Nawet, gdy nie oddasz pieniędzy na czas nie stanie się nic strasznego. Oczywiście będziesz musiał zapłacić odsetki czy inne karne opłaty, którą mogą być niemałe, jednak na tym etapie z całą pewnością nie grozi Ci żadna kara pozbawienia wolności związana z chwilówkami. Sprawdź ofertę chwilówki Filarum na: [wp_ad_camp_1]

FranekGnieznoTemat postu: Czy za długi komornicze można iść do wiezienia?Ostatnio w mediach głośna była sprawa kobiety, którą aresztowano w nocy i zabrano z domu jej dzieci do rodziny zastępczej- powodem były nie zapłacone podatki. Czy za długi komornicze też można iść do więzienia? Kto o tym decyduje?KubaZgierzTemat postu: Czy za długi komornicze można iść do wiezienia?To chyba w przypadku gdy taki komornik jest nadgorliwy i zdeterminować, żeby kogoś zamknąć za długi. Przeważnie ludzie mają pracę, a jak nie moze zająć nawet części wynagrodzenia z takiej pracy, to w pewnym momencie po prostu długi umarza ze względu maęj ściągalności, a nie wsadza ludzi do postu: Czy za długi komornicze można iść do wiezienia?Za długi można iści do więzienia. Nie jest mało takich przypadków. Komornika można mieć np. za niepłacenie alimentów i wtedy można siedzieć. Znam takiego gościa, ten muł jeszcze się tym chwali. Są ludzie i taborety postu: Czy za długi komornicze można iść do wiezienia?Powiem najprościej jak tylko potrafię w Polsce za długi (NAWET TE KOMORNICZE)nie można iść do więzienia - chyba, że przy okazji popełniło się jakieś przestępstwo, np. do wypowiedzi:Sobota 13 lipiec 2013 16:53 | miśka | xxxxxA jeśli się ma długi wobec US i wyrok rok w zawieszeniu na 2 lata. Prowadziłam firmę, w której jako prezes odpowiadałam za wszystko. Mieliśmy kilka kontroli skarbowych, które zakończyły się pozytywnie, aż nagle kolejna kontrola wykazała jednak nieprawidłowości związane ze zwrotem vat TAX free. Czyli jakby jedna kontrola zaprzeczyła poprzednim. Sąd stwierdził, że VAT był niezgodnie z prawem zwrócony dla firmy, przez kilka lat działalności była to kwota ok 1 mln zł. Sąd orzekł wyrok 1 roku w zawieszeniu na dwa lata oraz kilkadziesiąt tysięcy grzywny. Ok połowę grzywny udało mi się spłacić, komornik zajął moje konta bankowe, akcje, działkę ale nic więcej nie posiadam. W tej chwili udało mi sie znaleźć pracę ale otrzymuje najniższą krajową, która ledwo starcza na przeżycie. Nie jestem w stanie kiedykolwiek spłacić długu wartości ok 1 mln zł, od którego ciągle rosną odsetki. Czy jeśli nie będę go spłacać, bo nie mam z czego to czy mogę iść za to do więzienia? Czy jeśli w terminie określonym przez sąd nie uda mi się spłacić do końca wysokości grzywny to mogę iść do więzienia? Czy jeśli przez zawarciem związku małżeńskiego podpisze intercyzę, a potem urodzę dzieci, to czy mój dług przejdzie na moje dzieci? Bardzo proszę o pomocŚroda 21 sierpień 2013 18:32 | Monikaw takim razie alimenciarze mają raj w naszym kraju

Liczba transakcji dokonywanych za pośrednictwem e-sklepów i platform internetowych w Polsce rośnie w błyskawicznym tempie. Nic dziwnego, że okazję dobrego zarobku w pełni próbują wykorzystać przedsiębiorcy. Jednak pod internetowy system sprzedaży podpinają się też ci, którzy konsumentom wciskają buble sygnowane podrobionym logo znanych marek. Okradają i klientów, i producentów. Ten proceder można ukrócić, ale pod jednym warunkiem — w walkę ze złodziejami muszą się zaangażować sami przedsiębiorcy. Dziś wielu „podrabiaczy”, nawet gdy zostaną złapani za rękę, nie ponosi żadnej odpowiedzialności za nieuczciwe działania. A w sieci naruszają zarówno prawa ochrony znaków towarowych, wzorów przemysłowych, jak i prawa autorskie. Grożą za to dokładnie takie same kary jak za handel podróbkami w klasycznym obiegu. Naruszyciel może zostać pociągnięty zarówno do odpowiedzialności karnej, jak i cywilnej. Katalog sankcji zawarty jest w ustawie prawo własności przemysłowej oraz w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Kara na papierze Ze względu na niższe koszty postępowania okradani przedsiębiorcy wolą kierować sprawę na drogę karną. — Po złożeniu zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa sprawą zajmuje się prokurator. Niestety, w przypadku pojedynczych zatrzymań sprawy bywają umarzane w związku ze znikomą szkodliwością czynu. Przy większych naruszeniach poszkodowani dochodzą swoich praw raczej na drodze cywilnej — wyjaśnia Klaudia Błach-Morysińska, adwokat i rzecznik patentowy, współpracująca z kancelarią WTS Rzecznicy patentowi Witek, Śnieżko i Partnerzy. W postępowaniu cywilnym, w przypadku naruszeń dotyczących wynalazków, wzorów przemysłowych i znaków towarowych, producent może żądać od handlarza zaniechania nielegalnych działań, wycofania produktów z obrotu, oddania bezpodstawnie uzyskanych korzyści lub wypłacenia odszkodowania. Na pobłażliwość nie powinni też liczyć ci, którzy wystawiając towary na sprzedaż w internecie, naruszają cudze prawa autorskie, o co w praktyce nie trudno. Dość często zdarza się, że oferty dostępne na serwisach aukcyjnych są opatrzone oryginalnymi zdjęciami lub opisami, na których wykorzystywanie sprzedawcy nie uzyskali oficjalnej zgody. W takich przypadkach sądy wydają zwykle nakaz zaniechania naruszania, usunięcia jego skutków, naprawienia wyrządzonej szkody, wydania uzyskanych korzyści, ale często też zobowiązują winnego do opublikowania w prasie przeprosin lub oświadczenia o naruszeniu. Z wizerunkowego punktu widzenia to dość dotkliwa kara. — Sąd może też nakazać naruszycielowi zapłatę dwukrotności, a w przypadku, gdy naruszenie jest zawinione — nawet trzykrotności wynagrodzenia, które w chwili dochodzenia przysługiwałoby uprawnionemu z tytułem udzielenia zgody na korzystanie z utworu. Dodatkowe pieniądze, nie mniej niż dwukrotność korzyści odniesionych przez sprawcę z dokonanego naruszenia, mogą zostać zasądzone na rzecz Funduszu Promocji Twórczości, zwłaszcza jeśli naruszenie zostało dokonane w ramach działalności gospodarczej — wymienia Michał Maracewicz, rzecznik patentowy w kancelarii Polservice. Fałszywka z obrazka Co grozi za handel fałszywkami w przypadku wszczęcia postępowania karnego? Grzywna, kara ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat dwóch. Natomiast jeżeli handlowiec uczynił sobie z obrotu podróbkami stałe źródło dochodu albo nielegalnie wprowadzał na rynek produkty o dużej wartości, podlega nawet karze pozbawienia wolności od sześciu miesięcy do pięciu lat. — Sąd może również orzec przepadek na rzecz skarbu państwa materiałów i narzędzi, które posłużyły do popełnienia przestępstwa. Przepadkowi ulega oczywiście również podrobiony towar. Natomiast, jeśli trefne towary są nośnikami utworów chronionych przepisami prawa autorskiego, osoba pomagająca w ich zbyciu podlega karze pozbawienia wolności od trzech miesięcy do pięciu lat. Jeżeli sprawca uczynił sobie z popełniania tego przestępstwa stałe źródło dochodu, podlega karze pozbawienia wolności od roku do pięciu lat — zaznacza Michał Maracewicz. Często sprzedawcy internetowi w opisach wystawianych towarów używają zdjęć lub grafik skopiowanych z innych serwisów. Takie działanie również stanowi naruszenie. — W większości są one chronione przepisami prawa autorskiego i za ich nieautoryzowane użycie grożą podobne sankcje, w tym zapłata trzykrotności stosownego wynagrodzenia, kara grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat dwóch — dodaje Michał Maracewicz. Bubel administracyjny Właściciele praw własności intelektualnej mają do dyspozycji solidny katalog prawnych środków ochrony, ale w realiach polskiego sądownictwa najwygodniejszą i najszybszą formą jest zawarcie ugody z naruszycielem, oczywiście jeśli ten zechce współpracować. — Niektóre firmy zadowalają się usunięciem z oferty oraz zniszczeniem podrobionych towarów, czasem żądają dodatkowo zapłaty odszkodowania. Ugoda taka jest zwykle korzystna dla naruszyciela, gdyż grożące mu sankcje w postępowaniu sądowym mogą być bardziej dotkliwe. A w przypadku handlu internetowego naruszenia są zwykle łatwe do udowodnienia — wyjaśnia Michał Maracewicz. Postępowanie sądowe o naruszenie praw własności intelektualnej to zwykle kosztowny i długi proces. — Zawarcie ugody po otrzymaniu wezwania do zaniechania naruszeń to najbardziej ekonomiczny sposób zakończenia sprawy. Można ją zawrzeć również w trakcie postępowania sądowego, wówczas jednak trzeba się liczyć z koniecznością rekompensaty kosztów poniesionych przez poszkodowanego przedsiębiorcę. Ugodę preferują również uprawnieni, bo pozwala na szybkie i sprawne zakończenie sporu, a także wyeliminowanie podrabianego towaru z rynku — potwierdza Klaudia Błach-Morysińska. OKIEM EKSPERTA O swoje przed sądem AGNIESZKA ROLBIECKA Agnieszka Rolbiecka, radca prawny z Kancelarii JWP Adwokaci i Radcowie Prawni Gdy w handlu internetowym dochodzi do naruszenia prawa do znaku towarowego, wzoru przemysłowego czy też praw autorskich, do sądu można wystąpić z roszczeniami zakazowymi, jak również z roszczeniami pieniężnymi — o odszkodowanie lub o wydanie bezpodstawnie uzyskanych korzyści. Niestety w przypadku tych drugich prowadzenie postępowania jest dużo trudniejsze. W Warszawie na wyznaczenie rozprawy w sądzie okręgowym czeka się nawet kilka miesięcy, a i same procesy mocno przeciągają się w czasie. Oczekiwanie na wyrok w pierwszej instancji może potrwać nawet półtora roku. To oczywiście zwiększa koszty obsługi procesowej. Najsprawniej przebiegają procesy toczące się przed Sądem Wspólnotowym Znaków Towarowych i Wzorów Przemysłowych. Nie można się jednak poddawać. Przed rozpoczęciem procesu dotyczącego naruszenia praw własności przemysłowej warto natomiast złożyć do sądu wniosek o tzw. zabezpieczenie informacyjne. Na jego podstawie naruszyciel może zostać zobowiązany do przedstawienia danych o ilości sprzedanych podróbek, sposobie ich dystrybucji i cenie. Z kolei w trakcie postępowania sąd na wniosek pokrzywdzonego może wystąpić do platformy aukcyjnej o ujawnienie historii aktywności nieuczciwego użytkownika. Informacje te ułatwią oszacowanie skali naruszenia i wysokości odszkodowania, o które będziemy później walczyć.

Nadmierne zadłużenie może być bardzo bolesne w skutkach. Wiąże się to z ciągłym stresem i strachem o przyszłość. Dłużnicy często skarżą się na złe samopoczucie i negatywne konsekwencje, które odbijają się głównie za zdrowiu – zarówno tym psychicznym, jak i fizycznym. Zły stan zdrowia to jednak nie wszystkie konsekwencje, które grożą nam z powodu długów. Wiele osób zastanawia się także, czy więzienie za długi to prawda i obawiają się o to, że będą musiały odpracować swoje długi za murami więzienia. Czy to możliwe? Odpowiadamy. Czy za długi grozi więzienie? Niespłacone kredyty, pożyczki, opóźnienia w spłacie rat i oddech komornika na karku – to tylko część problemów, z jakimi zmagać się musi dłużnik. Nieterminowo spłacane zobowiązania mogą mieć wiele negatywnych skutków, a wierzyciele mogą pociągnąć nas do odpowiedzialności za zaleganie ze spłatą. Czy za stale narastające i niespłacane odsetki grozi więzienie? Czy się to komuś podoba, czy też nie, za długi nie idzie się do więzienia i w naszym kraju nie stosuje się takiej kary. Osoby, które są zadłużone, nie muszą się obawiać, że za swoje złe postępowanie zostaną ukarane więzieniem. Nie oznacza to jednak, że popadając w długi, nie grozi nam za to żadna kara. Być może nie będzie to kara pozbawienia wolności, ale nierzetelny kredytobiorca musi się liczyć z innymi konsekwencjami swojego postępowania. Kiedy grozi mi więzienie za długi? Za samo niespłacanie pożyczek i kredytów, a także opóźnienia w spłacie rat, dłużnik nie trafi do więzienia. Sprawa wygląda jednak nieco inaczej w przypadku oszustów kredytowych. Osoba, która dopuści się oszustwa kredytowego, czyli zaciągnie pożyczkę lub kredyt na fałszywe dane i poświadczy tym samym nieprawdę, może zostać ukarana przez sąd pozbawianiem wolności do lat pięciu. Jeśli oszust będzie chciał skorzystać z cudzego dowodu, celem wyłudzenia pieniędzy, to kara więzienia będzie go dotyczyć, gdy tylko zostanie przyłapany na gorącym uczynku. Podsumowując, więzienie za długi nie grozi osobom, które spóźniają się ze spłatą zobowiązań, a jedynie tym, które dokonują oszustw kredytowych. Za długi do więzienia może iść także osoba, która nie płaci alimentów, dokonała oszustwa podatkowego lub próbowała wyzbyć się swojego majątku. Jeśli tylko takie działanie wyjdzie na jaw, to dłużnik może zostać ukarany karą pozbawienia wolności, ponieważ nie tyle, co nie spłacał swoich długów, co dopuścił się poważnego oszustwa, które może już zostać ukarane przed sądem poprzez odbycie kary więzienia.

W obowiązującym porządku prawnym nie ma przepisów, które uprawniałyby sądy do orzekania kary pozbawienia względem osób, które utraciły płynność finansową. Należy jednak pamiętać o tym, że nie wpływa to na obowiązek spłaty własnego zadłużenia. Dochodzone są one jednak na drodze cywilnoprawnej – w drodze powództwa lub specjalnego zarzutu wierzyciela. W przypadku, gdy korzysta on z pierwszeństwa zaspokojenia przed innymi, na podstawie prawomocnego wyroku jest on w stanie skutecznie ściągać długi w drodze egzekucji komorniczej. Warto jednak wskazać, iż istnieje pewna kategoria przedmiotów, które z mocy ustawy wyłączone są spod zajęcia. Mowa tu przede wszystkim o środkach niezbędnych do utrzymania siebie i rodziny, jak również o rzeczach niezbędnych do wykonywania zajęcia zarobkowego. Regulacja ta służy dłużnikom, bowiem nie pozostają oni pozbawieni wszelkich środków, które są im potrzebne. Warto jednak wskazać, iż nie regulując terminowo niektórych zobowiązań możliwe jest poniesienie z tego tytułu odpowiedzialności karnej. Dotyczy to w szczególności uporczywego zaniechiwania wykonywania obowiązku alimentacyjnego. Wskazuje się, iż jeżeli dana osoba ma dostarczać innej środków utrzymania, powinna to robić nawet z uszczerbkiem dla samej siebie. W sytuacji, gdy nie wykonuje orzeczonego przez sąd obowiązku, można zgłosić sprawę na policję lub do prokuratury w celu wszczęcia postępowania przygotowawczego. Jeżeli dłużnik nadal będzie się uchylał, sąd może orzec karę pozbawienia wolności. Takie sytuacje występują niezwykle rzadko, jednakże zdarzały się przypadki, w których nielojalni dłużnicy trafiali do więzienia. Podobna sytuacja występuje wtedy, gdy dana osoba ma duże długi względem organów państwa, na przykład wielotysięczne zobowiązania w Urzędzie Skarbowym lub w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych. Państwo, strzegąc swoich interesów, wszczyna względem takich osób procedurę karną, która również może zakończyć się skazaniem danej osoby za długi skarbowe. Wielu dłużników, którzy nie są w stanie spłacić swoich zobowiązań, korzysta z relatywnie nowej instytucji, jaką jest upadłość konsumencka. Jej ogłoszenie sprawia, że dana osoba jest wyłączona ze ścigania karnego. Konieczne jest jednak dopełnienie wielu formalności. Podstawową jest oczywiście złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości konsumenckiej. Składa się go we właściwym ze względu na miejsce zamieszkania dłużnika sądzie gospodarczym. Do niego należy załączyć plan restrukturyzacji i spłaty zadłużenia w przeciągu najbliższych dziesięciu lat. Jeżeli sąd dojdzie do przekonania, że dłużnik jest w stanie wypełnić te zobowiązania, orzeka on o upadłości danego podmiotu. Wówczas z pierwszeństwa zaspokojenia korzystają wierzyciele alimentacyjni oraz organy państwowe. W sytuacji, gdy plan restrukturyzacji się powiedzie, komornik zwalnia z zajęcia pozostałe przedmioty majątkowe wchodzące w skład dłużnika.

Elektroniczne Postępowanie Upominawcze, w skrócie EPU jest szczególną procedurą w postępowaniu cywilnym służącą do przetwarzania spraw za pośrednictwem zdalnego systemu informatycznego. Przechowuje się w nim sprawy sądowe w specjalnie do tego celu stworzonym systemie. Nie ma w nim akt sprawy, a wydruki są generowane i wysyłane automatycznie. E-sąd działa całkowicie elektronicznie, chociaż ma swoją siedzibę. Jest to VI Wydział Cywilny Sądu Rejonowego Lublin — Zachód w Lublinie. Przeznaczeniem EPU jest dążenie do wydania dłużnikowi nakazu zapłaty. Od dnia doręczenia nakazu wydanego w EPU dłużnik ma dwa tygodnie na spłatę zaległych należności. Aby złożyć pozew w e-sądzie, wystarczy napisać w formie kilku zdań, że dana osoba jest dłużnikiem. Nie załącza się żadnego materiału dowodowego z jednego prostego faktu: system EPU ich nie bada. Wszystkie działania odbywają się drogą elektroniczną i nie wymagają również osobistego stawiennictwa na przesłuchaniach. Miejsce zamieszkania lub siedziba wierzyciela i dłużnika nie ma znaczenia, więc złożenie pozwu w e-sądzie to bardzo wygodny sposób na egzekwowanie swoich praw. Założenie konta w EPU jest bardzo proste. Na stronie należy wybrać zakładkę „Zarejestruj konto”, a następnie wybrać opcję „Konto podstawowe”. W kolejnym kroku należy podać swoje dane osobowe tj. imię, nazwisko, PESEL, numer dowodu osobistego, miejsce urodzenia, adres korespondencyjny oraz adres e-mail. Podczas tworzenia indywidualnego konta należy również wybrać unikalne hasło oraz pytanie i odpowiedź bezpieczeństwa na wypadek, gdyby hasło zostało zapomniane. Weryfikacja danych trwa około 2-3 dni, po czym należy aktywować konto, wchodząc na stronę podaną w komunikacie portalu EPU, który jest wysyłany na podany adres e-mail. Wraz z adresem nadawana jest nazwa użytkownika, która składa się z cyfr. Nazwę użytkownika i hasło należy wpisać na stronie głównej e-sądu w panelu logowania. Konto można również dezaktywować kierując do e-sądu pisemny wniosek z numerem PESEL i/lub nazwą użytkownika na adres: Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny,ul. Boczna Lubomelskiej 13,20-076 Lublin System EPU, który można znaleźć na stronie jest przeznaczony do: wnoszenia pozwów o zapłatę w formie elektronicznej,elektronicznej komunikacji stron postępowania z sądem poprzez wnoszenie pism procesowych w postaci elektronicznej i odbiór doręczeń elektronicznych,uzyskiwania wglądu do elektronicznych akt sprawy,weryfikacji treści elektronicznych nakazów zapłaty i klauzul wykonalności. Elektroniczna Skrzynka Podawcza Pisma do e-sądu nie można złożyć poprzez portal ePUAP i utworzony na nim profil zaufany. Takie wnioski traktowane są jako doręczenia bezskuteczne, a więc nie wywołują skutków prawnych. Wnoszenie dokumentów do e-sądu za pośrednictwem elektronicznej skrzynki podawczej dotyczy wyłącznie petycji, skarg oraz innych pism procesowych, o których mowa w Ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. w Kodeksie postępowania administracyjnego ( Dz. U. z 2021 r. poz. 735). Jakie sprawy są rozpatrywane przez e-sąd? EPU zajmuje się tylko sprawami, które są proste i stosunkowo łatwe do rozstrzygnięcia pod względem dowodowym. Bez osobistego stawiennictwa stron tylko takie sprawy mogą zostać sprawiedliwie rozstrzygnięte. Aby e-sąd mógł rozpatrzyć sprawę, roszczenie nie może być bezpodstawne i nie może być wątpliwości co do istnienia długu. Musi on wynikać bezpośrednio z umowy, faktury VAT, rachunku itp. Jeżeli roszczenie jest starsze niż trzy lata, nie będzie ono rozpatrywane. Sędzia lub referendarz decyduje, czy przekazać sprawę do e-sądu. Jeżeli EPU uzna, że nie zostały spełnione wszystkie niezbędne wymogi, przekaże sprawę do sądu powszechnego, a cała procedura znacznie się wydłuży. Rozpoznanie sprawy przez e-sąd Właściciele firm walczący o odzyskanie swoich długów widzą w EPU wiele zalet. Pisma procesowe mają postać wypełnionych formularzy elektronicznych, dzięki czemu powód nie musi ich przygotowywać od podstaw. Czas oczekiwania na rozpatrzenie sprawy jest znacznie krótszy niż w tradycyjnym sądzie, a opłata sądowa od pozwu w e-postępowaniu naliczana jest według wartości przedmiotu sporu (WPS) wynoszącej: do 500 złotych – w kwocie 30 złotych;ponad 500 złotych do 1 500 złotych – w kwocie 30 złotych;ponad 1 500 złotych do 4 000 złotych – w kwocie 50 złotych;ponad 4 000 złotych do 7 500 złotych – w kwocie 100 złotych;ponad 7 500 złotych do 10 000 złotych – w kwocie 125 złotych;ponad 10 000 złotych do 15 000 złotych – w kwocie 188 złotych;ponad 15 000 złotych do 20 000 złotych – w kwocie 250 20 000 złotych do 4 000 000 złotych-25%* (5%*WPS)powyżej 4 000 000 złotych – 50 000 złotych Opłata minimalna wynosi 30 zł. Istnieje także możliwość obniżenia opłaty sądowej przy zaznaczeniu przez powoda właściwego pola przy składaniu pozwu w przypadku: „obniżenie opłaty sądowej w wypadku roszczeń wynikających z czynności bankowych przysługujące konsumentom lub osobom fizycznym prowadzącym gospodarstwo rodzinne”2. „obniżenie opłaty sądowej w wypadku roszczeń wynikających z art. 36 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2018 r. poz. 1945 oraz z 2019 r. poz. 60,235, 730 i 1009)”. Opłatę sądową należy uiścić za pośrednictwem serwisu Dotpay (po zalogowaniu się na konto, złożeniu i podpisaniu pozwu). Po dokonaniu płatności system oczekuje na informację z Dotpay o potwierdzeniu salda. Jeżeli potwierdzenie jest pozytywne, sprawa zostaje złożona do sądu (data wpływu do sądu) i włączona do repertorium (nadany zostaje numer sprawy VI Nc-e …). Należy również zaznaczyć, że koszty postępowania w sprawie, wynikające z uiszczenia opłaty sądowej w związku z wniesieniem pozwu, ponosi osoba wnosząca pozew (Powód lub Pełnomocnik). Z drugiej strony należy także pamiętać, że orzeczenie z nakazem zapłaty, które wystawi e-sąd, wydawane jest bez osobistego udziału Powoda i Pozwanego na zamkniętej rozprawie w formie wirtualnej. Jeśli więc ktoś wniesie przeciwko nam sprawę do EPU, odbędzie się ona bez naszego udziału. W przypadku otrzymania nakazu zapłaty, jeżeli uważamy, że takie zobowiązanie nie istniało, że jego wysokość jest nieuzgodniona lub że uległo ono przedawnieniu, powinniśmy w ciągu 14 dni przygotować odpowiednie pismo o nazwie „Sprzeciw do Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie”. Jeśli się tego nie zrobi, wyrok stanie się po tym czasie prawomocny i będzie mógł być egzekwowany przez komornika. Jak znaleźć akta sprawy w e-sądzie? W elektronicznym postępowaniu upominawczym można przeglądać akta sprawy. Wystarczy wpisać kod dostępu na stronie W przypadku nakazu zapłaty, kod ten umieszczany jest dwukrotnie w lewym górnym rogu. Wpisanie kodu w zakładce otwiera decyzję, do której ten kod został przypisany oraz powiązane z tym orzeczenia w tzw. repozytorium. Dostęp do akt umożliwia również „poufny identyfikator sprawy”, zwany również „kodem indywidualnym”. Jest on tworzony dla każdego pozwanego w momencie rejestracji sprawy w systemie i udostępniany w treści pouczenia dołączonego do wydruku nakazu zapłaty. Kodu należy wpisać w zakładce „Dostęp do akt spraw i zarządzeń” i następnie można przeglądać elektroniczne akta danej sprawy. Sprawdź także: Sądy internetowe i przyszłość wymiaru sprawiedliwości, Richard Susskind 2021Informatyzacja postępowania sądowego w prawie polskim i wybranych państw, Jacek Gołaczyński 2009Informatyzacja postępowania arbitrażowego, Aneta Arkuszewska 2019

Przede wszystkim muszę wyjaśnić pewną kwestię: otóż o wyłącznej winie brata za spowodowanie wypadku ze skutkiem śmiertelnym świadczy fakt, że prowadził samochód, znajdując się w stanie nietrzeźwości. Z punktu widzenia zasad odpowiedzialności karnej nietrzeźwość sprawcy jest kwalifikowana tak samo jak ucieczka z miejsca zdarzenia. Natomiast odpowiedź na zadane przez Panią pytanie, co zrobić, by brat nie poszedł do więzienia, nie jest możliwa do udzielenia na tym etapie sprawy, gdyż to sąd – na podstawie zasad wymiaru kary, przedstawionych poniżej – zadecyduje o wysokości kary. Ewentualnie w toku postępowania wykonawczego, po uprawomocnieniu się wyroku, można będzie występować o odroczenie wykonania kary czy zarządzenie przerwy w jej odbywaniu, o ile wnioski te będą uzasadnione szczególnymi okolicznościami, np. przewlekłą, poważną chorobą skazanego. Jak stanowi przepis art. 115 § 16 Kodeksu karnego (w skrócie stan nietrzeźwości w rozumieniu przepisów tego kodeksu zachodzi, gdy: 1) zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 promila albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość lub 2) zawartość alkoholu w 1 dm3 wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość. Pani brat musi więc liczyć się z wydaniem przez sąd karny wyroku skazującego i pozbawieniem prawa prowadzenia pojazdów. Wedle przepisu art. 177 § 2 jeżeli następstwem wypadku jest śmierć innej osoby albo ciężki uszczerbek na jej zdrowiu, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. Skazując sprawcę, który popełnił przestępstwo określone w art. 173, 174 lub 177, znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego lub zbiegł z miejsca zdarzenia, sąd orzeka karę pozbawienia wolności przewidzianą za przypisane sprawcy przestępstwo w wysokości od dolnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę do górnej granicy tego zagrożenia zwiększonego o połowę (art. 178 § 1 Oznacza to, że za przestępstwo z art. 177 § 2 brat może otrzymać karę pozbawienia wolności minimum 9 miesięcy, maksymalnie 12 lat. Z pewnością także postawiono bratu drugi zarzut z art. 178a § 1 zgodnie z którym kto, znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Wymierzając karę odrębnie za obydwa przestępstwa, tj. za czyn z art. 177 § 2 i z art. 178a § 1 sąd orzeknie jednocześnie tzw. karę łączną (art. 85 i art. 86 § 1 Nie można na obecnym etapie stwierdzić, jakie kary i w jakiej wysokości będą podlegały łączeniu, zatem nie mogę wypowiedzieć się także co do potencjalnej wysokości kary łącznej. Na poczet orzeczonej kary zostanie zaliczony czas przebywania w areszcie tymczasowym. Jeśli jednak sąd wymierzy Pani bratu karę łączną nieprzekraczającą dwóch lat pozbawienia wolności, to jej wykonanie będzie mogło zostać warunkowo zawieszone na okres próby wynoszący od 2 do 5 lat, biegnący od uprawomocnienia się orzeczenia (art. 70 § 1 pkt 1 w zw. z art. 69 § 1 Oznaczać to będzie również, że brat nie będzie odbywać kary w więzieniu. Zawieszając wykonanie kary, sąd bierze pod uwagę przede wszystkim postawę sprawcy, jego właściwości i warunki osobiste, dotychczasowy sposób życia oraz zachowanie się po popełnieniu przestępstwa. W przypadku wypadków spowodowanych w stanie nietrzeźwości, gdy skutkiem jest śmierć człowieka, często jednak kara pozbawienia wolności jest wyższa niż 2 lata, co oznacza konieczność jej odbycia w zakładzie karnym. Zakład karny będzie dostosowany do osoby, której dotyczy wyrok, w szczególności do jej uprzedniej karalności lub niekaralności. Wobec Pani brata zostanie również orzeczony zakaz prowadzenia pojazdów. Zgodnie z treścią przepisu art. 39 pkt 3 w związku z art. 43 § 1 zakaz ten jest tzw. środkiem karnym, orzekanym obok kary, na czas od roku do lat 10. W przypadku, kiedy sprawca zdarzenia znajdował się w stanie nietrzeźwości, orzeczenie tego zakazu jest obligatoryjne, czyli konieczne (art. 42 § 2 W wypadkach poważnych, najczęściej zakończonych skutkiem śmiertelnym lub ciężkim uszkodzeniem ciała, zakaz prowadzenia pojazdów orzeka się dosyć często w wymiarze maksymalnym. Okres zatrzymania prawa jazdy od chwili wypadku zostanie zaliczony na poczet orzeczonego następnie wyrokiem sądu środka karnego. Istnieje również ryzyko orzeczenia zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na zawsze, także w przypadku pierwszej sprawy karnej danego sprawcy tego przestępstwa. Jak stanowi przepis art. 42 § 3 sąd orzeka zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na zawsze, jeżeli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa określonego w art. 177 § 2 lub w art. 355 § 2 był w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego lub zbiegł z miejsca zdarzenia, chyba że zachodzi wyjątkowy wypadek, uzasadniony szczególnymi okolicznościami. Reasumując: nie można przewidzieć do końca, jakie konsekwencje prawne zostaną ostatecznie zastosowane wobec Pani brata i czy istnieje szansa, żeby uniknął kary więzienia. Dlatego udzielona odpowiedź wskazuje możliwe zagrożenie i prawdopodobne rozstrzygnięcia, jakie mogą zapaść, gdyż wydanie określonego wyroku zawsze należy do niezawisłego sądu. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Zapytaj prawnika - porady prawne online .

Co do zasady, za niespłacone zobowiązania kredytowe czy pożyczkowe nie możemy zostać pozbawieni wolności. Kodeks karny nie przewiduje bowiem sytuacji w której trafimy do więzienia za długi. Istnieją jednak wyjątki od tej reguły. Jeśli zataimy przed komornikiem swój dobytek lub wyłudzimy kredyt, będzie grozić nam kara pozbawienia wolnościCzy za długi można iść do więzienia – jak jest naprawdę?Wzięcie pożyczki w wyniku oszustwaArt. 297 Kodeksu karnegoPozbywanie się i ukrywanie posiadanego majątkuArt. 300 Kodeksu karnegoWięzienie za niespłacanie alimentówArt. 209 Kodeksu karnegoPozbawienie wolności a niezapłacona grzywna Art. 25 Kodeksu wykroczeńArt. 54 Kodeksu karnego skarbowegoWyłudzenie pożyczki Art. 297 Kodeksu karnegoCzy za długi można iść do więzienia – jak jest naprawdę?Wiele osób borykających się z niespłaconymi zobowiązaniami obawia się kary pozbawienia wolności. Za same zaległości finansowe nie można trafić do więzienia. Są jednak sytuacje związane z naszym zadłużeniem, które mogą skutkować karą pozbawienia pożyczki w wyniku oszustwaPrzez oszustwo rozumie się wszelkie sytuacje, w których zatajamy lub fałszujemy prawdę, by zaciągnąć kredyt lub pożyczkę. Do najczęściej spotykanych oszustw zalicza się podrobienie zaświadczenia o dochodach lub zatrudnieniu i przedstawienie fałszywego oświadczenia o wysokości nieprawdziwych informacji może sprawić, że kredyt lub pożyczka rzeczywiście zostaną nam przyznane. Jeśli jednak do tego dojdzie, będzie grozić nam kara pozbawienia 297 Kodeksu karnego„Kto, w celu uzyskania dla siebie lub kogo innego, od banku lub jednostki organizacyjnej prowadzącej podobną działalność gospodarczą na podstawie ustawy albo od organu lub instytucji dysponujących środkami publicznymi – kredytu, pożyczki pieniężnej, poręczenia, gwarancji, akredytywy, dotacji, subwencji, potwierdzenia przez bank zobowiązania wynikającego z poręczenia lub z gwarancji lub podobnego świadczenia pieniężnego na określony cel gospodarczy, instrumentu płatniczego lub zamówienia publicznego, przedkłada podrobiony, przerobiony, poświadczający nieprawdę albo nierzetelny dokument albo nierzetelne, pisemne oświadczenie dotyczące okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania wymienionego wsparcia finansowego, instrumentu płatniczego lub zamówienia, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5”.Pozbywanie się i ukrywanie posiadanego majątkuZa kratki możemy trafić również wtedy, gdy mając długi staramy się pospiesznie „pozbyć się” posiadanego majątku. Osoby, którym grozi egzekucja komornicza bardzo często decydują się na przepisanie posiadanych dóbr na członków rodziny lub na sprzedaż ruchomości, których są jest także wywóz majątku do dalszej rodziny lub osób, z którymi dłużnik nie jest spokrewniony i próba udowodnienia, że wywieziony przedmiot nie znajdował się we władaniu dłużnika. Karą pozbawienia wolności zagrożone jest też zaniżenie otrzymywanego wynagrodzenia lub pobieranie go „na czarno”.Art. 300 Kodeksu karnego„§ 1. Kto, w razie grożącej mu niewypłacalności lub upadłości, udaremnia lub uszczupla zaspokojenie swojego wierzyciela przez to, że usuwa, ukrywa, zbywa, darowuje, niszczy, rzeczywiście lub pozornie obciąża albo uszkadza składniki swojego majątku, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 2. Kto, w celu udaremnienia wykonania orzeczenia sądu lub innego organu państwowego, udaremnia lub uszczupla zaspokojenie swojego wierzyciela przez to, że usuwa, ukrywa, zbywa, darowuje, niszczy, rzeczywiście lub pozornie obciąża albo uszkadza składniki swojego majątku zajęte lub zagrożone zajęciem, bądź usuwa znaki zajęcia, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 3. Jeżeli czyn określony w § 1 wyrządził szkodę wielu wierzycielom, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8”.Więzienie za niespłacanie alimentówZa długi do więzienia trafimy wtedy, gdy zalegamy ze spłatą alimentów. Aby podlegać karze pozbawienia wolności wystarczy trzymiesięczne opóźnienie w spłacie. Kary więzienia można uniknąć, gdy spłacimy całe zadłużenie w ciągu miesiąca od wezwania do zapłaty. Inaczej może grozić nam zarówno grzywna, jak i kara pozbawienia 209 Kodeksu karnego„§ 1. Kto uchyla się od wykonania obowiązku alimentacyjnego określonego co do wysokości orzeczeniem sądowym, ugodą zawartą przed sądem albo innym organem albo inną umową, jeżeli łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowi równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych albo jeżeli opóźnienie zaległego świadczenia innego niż okresowe wynosi co najmniej 3 miesiące, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. § 1a. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 naraża osobę uprawnioną na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2”.Pozbawienie wolności a niezapłacona grzywnaZa kratki mogą trafić osoby mające dług, którego źródłem jest niezapłacona grzywna. Mówimy wówczas o karze zastępczej, która niejako zwalnia dłużnika z konieczności spłaty pozbawienia wolności jest jednak środkiem ostatecznym. Nim zostanie zastosowana wierzyciel spróbuje rozwiązać sprawę polubownie ustalając z dłużnikiem harmonogram spłaty takie próby okażą się bezskuteczne przeciwko dłużnikowi wszczęta zostanie egzekucja komornicza. Ona również może nie przełożyć się na spłatę należności. W takim przypadku dłużnik zostaje wezwany do wykonania określonych prac społecznych. Dopiero wówczas, gdy się od nich uchyla – może grozić mu więzienie. Stanowi ono niejako odkupienie należności z którą zalega dłużnik i powoduje jej anulowanie. Art. 25 Kodeksu wykroczeń„§ 1. Jeżeli egzekucja grzywny okazała się bezskuteczna lub z okoliczności sprawy wynika, że byłaby ona bezskuteczna, sąd może zamienić grzywnę na pracę społecznie użyteczną, określając czas jej trwania. Praca społecznie użyteczna trwa najkrócej tydzień, najdłużej 2 miesiące. Przepisy art. 20 kara ograniczenia wolności § 2 i art. 21 nieodpłatna kontrolowana praca na cele społeczne § 1 stosuje się odpowiednio. § 2. Jeżeli egzekucja grzywny okazała się bezskuteczna lub z okoliczności sprawy wynika, że byłaby ona bezskuteczna, sąd zarządza wykonanie zastępczej kary aresztu, gdy: 1) ukarany oświadczy, że nie wyraża zgody na podjęcie pracy społecznie użytecznej zamienionej na podstawie § 1 albo uchyla się od jej wykonania, lub 2) zamiana grzywny na pracę społecznie użyteczną jest niemożliwa lub niecelowa. § 3. Zarządzając wykonanie zastępczej kary aresztu sąd przyjmuje, że jeden dzień zastępczej kary aresztu jest równoważny grzywnie od 20 do 150 złotych; kara zastępcza nie może przekroczyć 30 dni aresztu. § 4. Na postanowienie w przedmiocie kar zastępczych, o których mowa w § 1 i 2, przysługuje zażalenie”.A co jeśli nie zapłacimy podatku?Jeśli nie zapłaciliśmy podatku, możemy podlegać karze pozbawienia wolności. Brak uiszczenia wymaganej kwoty podatku ma charakter dwóch różnych przestępstw. Jeśli spóźniamy się ze spłatą notorycznie, dopuszczamy się wykroczenia skarbowego, które podlega karze grzywny. Gdy niezapłacenie podatku naraża skarb państwa na straty nie tylko zapłacimy grzywnę, lecz możemy również trafić do działanie na szkodę państwa rozumie się np. uchylanie się od złożenia deklaracji podatkowej. Karalne jest także świadome zaniżanie swoich zarobków w celu zapłacenia mniejszego 54 Kodeksu karnego skarbowego„§ 1. Podatnik, który uchylając się od opodatkowania, nie ujawnia właściwemu organowi przedmiotu lub podstawy opodatkowania lub nie składa deklaracji, przez co naraża podatek na uszczuplenie, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności, albo obu tym karom łącznie”.Wyłudzenie pożyczkiTo, że posługiwanie się podrobionym dokumentem jest przestępstwem, raczej nikogo nie zaskoczy. Warto jednak być świadomym tego, jak poważne jest to naruszenie prawa. Karalne jest przedstawienie dokumentu: -podrobionego – tj. nieprawdziwego, ale sprawiającego wrażenie należącego do nas; -przerobionego – tj. prawdziwego, ale przerobionego i imitującego, że jesteśmy jego właścicielami; -osoby trzeciej – tj. prawdziwego, ale nie będącego naszą własnością. Art. 297 Kodeksu karnego„§ 1. Kto, w celu uzyskania dla siebie lub kogo innego, od banku lub jednostki organizacyjnej prowadzącej podobną działalność gospodarczą na podstawie ustawy albo od organu lub instytucji dysponujących środkami publicznymi – kredytu, pożyczki pieniężnej, poręczenia, gwarancji, akredytywy, dotacji, subwencji, potwierdzenia przez bank zobowiązania wynikającego z poręczenia lub z gwarancji lub podobnego świadczenia pieniężnego na określony cel gospodarczy, instrumentu płatniczego lub zamówienia publicznego, przedkłada podrobiony, przerobiony, poświadczający nieprawdę albo nierzetelny dokument albo nierzetelne, pisemne oświadczenie dotyczące okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania wymienionego wsparcia finansowego, instrumentu płatniczego lub zamówienia, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5”.Czy za długi można iść do więzienia? PodsumowanieZa same zaległości finansowe nie trafimy do więzienia. Posiadanie przeterminowanych zobowiązań nie jest przestępstwem, w przeciwieństwie do unikania ich spłaty. Ponadto, nawet jeśli nie grozi nam więzienie, to spotkają nas inne nieprzyjemne konsekwencje związane z brakiem płatności. Dlatego też dobrze monitorować stan swoich finansów, na przykład przez alerty BIK i na bieżąco regulować wszystkie zaległości.

Za „same” długi nie trafimy do więzienia. Kara pozbawienia wolności nie będzie nam zatem grozić za niespłacone pożyczki czy kredyty. Istnieją jednak sytuacje w których jako niesolidni płatnicy możemy pójść do więzienia za długi Więzienie za długi – czy to możliwe? Wyłudzenie pożyczki lub kredytu Niepłacenie alimentów Niepłacenie podatków Nieuregulowanie grzywny Wyzbycie się majątku Czy za długi można iść do więzienia? Podsumowanie Więzienie za długi – czy to możliwe? Czy za długi można iść do więzienia? Takie pytanie z pewnością przyszło na myśl niejednemu niesolidnego płatnikowi. Nad tym, czy taki scenariusz jak więzienie za długi jest możliwy, mogły także zastanawiać się osoby, którym to ktoś jest winien pieniądze. A zatem: czy można iść do więzienia za długi? Co do zasady za niespłacone zobowiązania kredytowe czy pożyczkowe nie trafimy za kratki. Są jednak sytuacje związane z naszym majątkiem i zadłużeniem, które mogą sprawić, że zostanie nam wymierzona kara grzywny lub pozbawienia wolności. Więzienie za długi to najsurowsza sankcja przewidziana w polskim prawie wobec niesolidnych dłużników. Podkreślmy jednak, że stwierdzenie „więzienie za długi”, to spore uproszczenie, bowiem za sam fakt, że ktoś nie spłaca należności, nie można trafić do więzienia. Od tej wydawałoby się prostej reguły istnieją jednak wyjątki, które omawiamy poniżej. Wyłudzenie pożyczki lub kredytu Za to, że nie spłaciliśmy kredytu lub pożyczki nie trafimy do więzienia. Możemy jednak zostać pozbawieni wolności wówczas, gdy dopuściliśmy się ich wyłudzenia np. posługując się podrobionym bądź przerobionym dokumentem, przedstawiając sfałszowane zaświadczenie o zarobkach czy w inny sposób poświadczając nieprawdę. Tym samym, chociaż za samo istnienie długu więzienie nam nie grozi, to ustawodawca może wymierzyć nam karę pozbawienia wolności, jeśli w związku z tymi niespłaconymi zobowiązaniami, dopuściliśmy się czynów zabronionych przez prawo. W sposób jednoznaczny mówi o tym art. 297, Kodeksu karnego z którego wynika, że osobie, która dopuściła się wyłudzenia kredytu bądź pożyczki grozi kara pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat. Drugą sankcją, której może podlegać osoba, która popełniła oszustwo kredytowe jest ta opisana w art. 286, Kodeksu karnego. Wspomniany przepis dotyczy niekorzystnego rozporządzania własnym lub cudzym mieniem. Za taki czyn Kodeks karny przewiduje karę pozbawienia wolności w wymiarze od 6 miesięcy do lat 8. Podsumujmy ten wątek: za samo posiadanie niespłaconego kredytu czy pożyczki nie grozi nam pozbawienie wolności, ale za wyłudzenie zobowiązania finansowego już tak. Niepłacenie alimentów Rodzic, który uporczywie uchyla się od płacenia alimentów np. nie podejmuje pracy zarobkowej, pracuje na czarno, dopuszcza się przestępstwa opisanego w art. 209 Kodeksu karnego (uchylenie się od obowiązku alimentacyjnego). Takie przestępstwo ścigane jest na wniosek pokrzywdzonego. Za niepłacenie alimentów osobie, która się z tego obowiązku nie wywiązuje grozi kara grzywny, kara ograniczenia wolności lub kara pozbawienia wolności do 2 lat. Sankcji możemy uniknąć wówczas, gdy uregulujemy cały swój „alimentacyjny dług” w ciągu miesiąca licząc od dnia otrzymania wezwania do zapłaty. Niepłacenie podatków Do więzienia możemy trafić także wtedy, gdy nie wywiązujemy się z ciążących nas obowiązków podatkowych. Reguluje to art. 54 Kodeksu karnego skarbowego. Niezapłacenie podatku może być traktowane jako dwa różne przestępstwa. Jeśli z płatnością spóźniamy się notorycznie, może nam zostać wymierzona kara grzywny. W sytuacji, w której nasza finansowa niefrasobliwość naraża Skarb Państwa na straty, zostaniemy obciążeni grzywną i możemy trafić do więzienia. Czym zatem jest działanie na szkodę Skarbu Państwa? Za takie działanie uznaje się niezłożenie deklaracji podatkowej (przypomnijmy, że z tego obowiązku zwolnione są wyłącznie osoby, które w ogóle nie osiągnęły dochodu) lub celowe zaniżanie swoich zarobków w celu zapłacenia mniejszego podatku. Nieuregulowanie grzywny Niewiele osób zdaje sobie sprawę z tego, że tak jak za długi do więzienia nie trafimy, tak możemy zostać pozbawieni wolności za…niezapłaconą grzywnę. Mówi o tym art. 25 Kodeksu wykroczeń. Na szczęście nie dzieje się to od razu. Jeśli nie zapłacimy grzywny w wymaganym na to terminie, sąd będzie dochodził jej spłaty na drodze egzekucji komorniczej. W sytuacji, w której nie będziemy mieli z czego zapłacić grzywny (o tym, ile z pensji może zabrać nam komornik i jakie są kwoty wolne od zajęcia pisaliśmy TUTAJ), zostanie nam zaproponowana kara zastępcza. Może to być zamiana grzywny na prace społeczne (dotyczy to tych dłużników, których grzywna wynosi więcej niż 500 zł), zastępcza kara pozbawienia wolności (do 12 miesięcy) lub zastępcza kara aresztu (do 30 dni). Chociaż teoretycznie za niezapłaconą grzywnę można trafić za kratki, to w praktyce, jest to środek ostateczny. Oznacza to, że kara pozbawienia wolności stosowana jest dopiero wówczas, gdy wobec dłużnika wyczerpane zostały wszystkie polubowne metody rozwiązania sporu. Warto wiedzieć, że kara pozbawienia wolności „zwalnia” w tym przypadku dłużnika z konieczności spłaty zobowiązania (jego dług zostaje anulowany). Wyzbycie się majątku Zgodnie z art. 300 ust. 2 Kodeksu karnego dłużnik, który utrudnia egzekucję komorniczą np. poprzez zatajenie posiadanego majątku czy wyzbywanie się go, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat. W świetle omawianego przepisu tym, czego dłużnik nie może zrobić z posiadanym majątkiem jest nie tylko ukrywanie i wyzbywanie się go, lecz także usuwanie, zbywanie, darowanie, niszczenie albo celowe uszkadzanie go. Co istotne, zakaz ten dotyczy „tylko” tych składników majątku dłużnika, które już zostały zajęte przez komornika lub które są tym zajęciem zagrożone. Jeśli masz długi i przyszło Ci do głowy pospieszne przepisane posiadanych dóbr na członków rodziny, to zdecydowanie to odradzamy. Takie działanie to przestępstwo! Karalne jest także wywożenie swojego majątku lub tych jego składników, z których może być prowadzona egzekucja komornicza. Odpowiednie sankcje Kodeks karny przewiduje także wtedy, gdy ukrywamy przed komornikiem swoje wynagrodzenie, zaniżamy je lub pracujemy na czarno. Czy za długi można iść do więzienia? Podsumowanie Chociaż odpowiedź na pytanie czy za długi można iść do więzienia brzmi przecząco, to podkreślmy, że zaciągnięte zobowiązania zawsze należy spłacać. Zamiast zastanawiać się nad tym czy grozi nam więzienie za długi lepiej skontaktować się z bankiem, firmą pożyczkową czy innymi wierzycielem i ustalić harmonogram spłaty. Wedle obowiązujących przepisów same długi nie są wystarczającą podstawą do tego, by trafić za kratki. Nie mogą być zatem bezpośrednią przyczyną tego, że pójdziemy do więzienia. Jednak osoby, które dopuściły się oszustwa finansowego, które ukrywają swój majątek przed komornikiem lub uchylają się od płacenia alimentów, mogą zostać skazane na karę pozbawienia wolności.

Najlepsza odpowiedź mentat odpowiedział(a) o 13:51: ZA DŁUGI NIGDY NIE IDZIE SIĘ DO WIĘZIENIA! W naszym kraju nie kara się za długi więzieniem!Za niespłacone długi przychodzi komornik i tracimy albo praktycznie wszystko albo bardzo pozbawienia wolności można dostać – ale tylko za przestępstwo. Więc wtedy gdy dług powstał w jakiś przestępczy sposób, np. w wyniku oszustwa. Można pójść do więzienia: za oszustwo (brałeś pożyczkę z wiedzą, że nie dasz jej rady spłacić - a przeciwnie - z założeniem, że na pewno go nie spłacisz), za wyłudzenie (pokazanie w banku, przy wniosku o kredyt, fałszywych zaświadczeń o zatrudnieniu i posiadanym majątku). A w sytuacji jeśli już jest komornik - przestępstwem jest utrudnianie egzekucji komorniczej, czyli np. ukrywanie majątku (a więc usuwanie, ukrywanie, zbywanie, rozdawanie, niszczenie lub uszkadzanie składników swojego majątku, które zajął lub chce zająć komornik).Ewentualnie do więzienia można trafić za niezapłacenie prawomocnie wymierzonej kary grzywny. (jeżeli skazany, mimo możliwości, nie uiści grzywny w terminie i zostanie stwierdzone, że nie można jej ściągnąć w drodze egzekucji, sąd orzeka wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności przyjmując, że jeden dzień pozbawienia wolności jest równoważny dwóm stawkom dziennym).Na sam koniec. Zupełnie odrębna kwestia to dług wynikający z niepłacenia alimentów. Tak, za to można trafić do więzienia. Grozi za to do 2 lat pozbawienia wolności. Ale nie ma tu automatyzmu - do odpowiedzialności nie wystarczy pokazanie, że ktoś nie płaci zasądzonych alimentów. Takie uchylanie się musi wynikać wynika ze złej woli. Tzn. ktoś ma środki pieniężne, a odmawia łożenia na utrzymanie dziecka czy żony czy kogo tam jeszcze. Jeśli ktoś nie płaci alimentów, bo nie może, bo nie ma pieniędzy (jest w tym momencie chory, bezrobotny itd.) - to nie ma mowy o więzieniu. Odpowiedzi Tak. Ale najczęściej przysyłają komornika, który zabiera Ci coś wartościowego z Twojego domu. Last4You odpowiedział(a) o 10:42 Tak, weźmy np ojców nie płacących alimenty... nie płacą nawet po kilkanaście lat, długi im sięgają po kilkadziesiąt tysięcy i idą... blocked odpowiedział(a) o 11:01 Jasne, że można iść do więzienia. Trzeba płacić za swoje błędy. Trzeba się dogadać. Oczywiscie ,ze mozna-za za takie jest uwazane wziecie kredytu i jego niesplacanie-mozna nawet dostac 8 tylko ze przytrafia sie to ludziom ,ktorym ciezko jest sie utrzymac z wynagrodzenia jakie otrzymuja, a ci co przyslowiowo spia na pieniadzach prawdopodobnie niegdy nie zaplaca za swoje malwersacje i przyklad Grecji chociazby... Uważasz, że ktoś się myli? lub

Przestępstwo pomówienia (zniesławienia) regulowane jest w art. 212 KK. Zgodnie tym przepisem: kto pomawia inną osobę, grupę osób, instytucję, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemająca osobowości prawnej o takie postępowanie lub właściwości, które mogą poniżyć ją w opinii publicznej lub utracić zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności, podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności. Pomówienie - definicja Działanie sprawcy może przybrać różne formy, ale musi być swego rodzaju oceną postępowania pokrzywdzonego. Pomówienie musi odnosić się do postępowania (np. popełnienie przestępstwa, prowadzenie niemoralnego trybu życia) lub właściwości (np. alkoholizm, narkomania, zboczenie płciowe, choroba psychiczna, a w przypadku podmiotu zbiorowego – np. chaos organizacyjny, niekompetencja personelu), które mogą poniżyć daną osobę (a także podmiot zbiorowy) w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności (…). Pomówienie może nastąpić bądź przez podanie pewnych informacji, choćby w postaci podejrzenia lub powtarzania pogłoski, czy to umyślnie przez pomawiającego zmyślonej, czy rzeczywiście krążącej, bądź w postaci skonkretyzowanego zarzutu [M. Mozgawa (red.), Kodeks karny. Komentarz, Warszawa 2019]. Wina umyślna Co istotne, dla ziszczenia się przesłanek pozwalających na postawienie zarzutu nie jest konieczne, by osoby, do których dotarły negatywne opinie na nasz temat, w nie uwierzyły. Wystarczy, że pomawiający chciał lub godził się z tym, iż jego słowa mogą wywołać taki skutek. Za pomówienie można iść do więzienia Jeśli pomawiające komentarze pojawiły się w internecie, ich autorowi poza wspomnianą wcześniej grzywną bądź karą ograniczenia wolności grozi również kara pozbawienia wolności do roku, ponieważ swego czynu dokonał za pomocą środków masowego komunikowania (art. 212 § 2 Prawdziwość komentarza nie wyklucza odpowiedzialności W myśl art. 213 § 1 jeżeli zarzut jest prawdziwy - nie dochodzi do pomówienia, ale ową prawdziwość udowodnić musi pomawiający. Ważne też, w jakiej sytuacji rzucał swoje oskarżenia. Jeśli uczynił to w prywatnej rozmowie czy wąskim gronie znajomych, wówczas w przypadku, gdy adresat wypowiedzi oskarży go o pomówienie, wystarczy dowód, że komentarz lub oskarżenie jest prawdziwe. Konieczne jest zatem przeprowadzenie tzw. „dowodu prawdy” w ramach procesu o pomówienie i dowiedzenie, że stawiany zarzut odpowiadał rzeczywistości. Gorzej, gdy informacja została opublikowana w internecie (lub w inny sposób została upubliczniona), bo oznacza to czyn popełniony publicznie. W takiej sytuacji – nawet jeżeli oskarżenie jest prawdziwe – pomawiający nie tak łatwo uniknie kary. Stanie się to tylko wtedy, gdy zarzut (art. 213 § 2 dotyczy postępowania osoby pełniącej funkcję publiczną lub służy obronie społecznie uzasadnionego interesu. Sprawdź w LEX: Prawo właściwe dla naruszenia dóbr osobistych osoby fizycznej w Internecie > Pomówienie - tryb ścigania, okarżenie Pomówienie - co do zasady - ścigane jest z oskarżenia prywatnego - należy wnieść do sądu prywatny akt oskarżenia. Pokrzywdzony może żądać w jednostce policji przyjęcia od niego ustnej lub pisemnej skargi, którą policjanci powinni następnie przekazać do właściwego sądu. Taka skarga zastąpi prywatny akt oskarżenia. Pomówienie a zniewaga Takie same kary jak za pomówienie (grzywna albo ograniczenie wolności za typ podstawowy oraz do roku pobawienia wolności za typ kwalifikowany – gdy w grę wchodzi wykorzystanie środków masowego przekazu) grożą każdemu, kto znieważa inną osobę w jej obecności albo choćby pod jej nieobecność, lecz publicznie lub w zamiarze, aby zniewaga do osoby tej dotarła (art. 216 Chodzi tu o wszelkie poniżające, pogardliwe komentarze. Przestępstwo znieważenia sprowadza się do tych zachowań sprawcy, które wyrażają pogardę dla innej osoby, w szczególności mają poniżyć ją, uwłaczać godności oraz sprawić, aby poczuła się obrażona (por. postanowienie SN z r., III KK 234/07). Chodzi tu o wszelkie zachowania sprawcy, niezależnie od ich formy. Znieważenia można więc dokonać np. gestem, pismem, jak też werbalnie. Innymi słowy, środki, za pomocą których wyrażono pogardę, nie mają znaczenia. Przestępstwo znieważenia może zostać popełnione wyłącznie przez działanie [V. Konarska-Wrzosek (red.), Kodeks karny. Komentarz, Warszawa 2018]. Zniewagi można dokonać: w obecności pokrzywdzonego, pod jego nieobecność, ale publicznie, pod jego nieobecność, ale w zamiarze, by zniewaga dotarła do pokrzywdzonego. Sąd odstąpi od wymierzenia kary, jeżeli uzna, że sprawca został sprowokowany przez ofiarę (art. 216 § 3 Mocno upraszczając, zniewaga ma bardziej pospolity charakter niż pomówienie – wystarczy jakieś obelżywe określenie lub gest, nie trzeba silić się na przypisywanie komuś poniżających cech. Istotne jest też, że osoba znieważająca chce lub godzi się z tym, że jej słowa dotrą do pokrzywdzonego. ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.

Witam serdecznie, czy za długi można iść do więzienia? mam niespłacone chwilówki i kredyty, pętla zadłużenia zaciska się coraz bardziej, nie mam szansy na kredyt oddłużeniowy, bo jestem już w BIK-u. Nie wiem już jak mam się ratować, żyję najoszczędniej, jak tylko mogę. Jest bardzo ciężko. Coraz częściej cierpię na bezsenność, bo boje się, że grozi mi więzienie za długi. Czy mogłaby Pani napisać, co grozi za niespłacenie kredytów i chwilówek? nie wiem czego mam się spodziewać, zaczynają wydzwaniać do mnie firmy pożyczkowe i firma windykacyjna, grożą wtedy sądem i więzieniem. Czy nękanie telefonami nie jest przypadkiem wykroczeniem? dzwonią, o której chcą, serdecznie mam już dosyć, a to dopiero początek lawiny długów… Czy za długi można iść do więzienia?Co grozi za niespłacanie kredytów i chwilówek?Podsumowanie Zanim odpowiem Ci na to pytanie, dodam tylko, że niepotrzebny zamęt i panikę wprowadzają tu wspomniane przez Ciebie instytucje, czyli firmy pożyczkowe, jak i firmy windykacyjne, które w ten sposób właśnie zastraszają dłużników, aby zmotywować ich do spłaty zadłużenia. A jak wiadomo, więzienie za długi działa bardzo mocno na świadomość i zaczynamy panikować, wyobrażając siebie za kratami więziennej celi. Każde wtedy pukanie do drzwi wywołuje lęk i obawę przed najgorszym… na szczęście zupełnie nie potrzebnie! Za długi do więzienia nie można trafić, są jednak pewne wyjątki, które mogą zmienić bieg wydarzeń i wtedy rzeczywiście nie jest już tak wesoło. Co to za sytuacje? Na pewno za długi można iść do więzienia, jeśli celowo i z premedytacją ukrywamy swój majątek, ukrywamy swoje wynagrodzenie, czy „po ciuchu” wyprzedajemy swój majątek podczas toczącej się przeciwko nam egzekucji komorniczej! W ten sposób dłużnik działa na niekorzyść wierzyciela i taki czyn jest w oczach prawa karalny. Warto przytoczyć tu art. 300 Kodeksu karnego: Utrudnianie zaspokojenia wierzyciela. § 1. Kto, w razie grożącej mu niewypłacalności lub upadłości, udaremnia lub uszczupla zaspokojenie swojego wierzyciela przez to, że usuwa, ukrywa, zbywa, darowuje, niszczy, rzeczywiście lub pozornie obciąża albo uszkadza składniki swojego majątku,podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 2. Kto, w celu udaremnienia wykonania orzeczenia sądu lub innego organu państwowego, udaremnia lub uszczupla zaspokojenie swojego wierzyciela przez to, że usuwa, ukrywa, zbywa, darowuje, niszczy, rzeczywiście lub pozornie obciąża albo uszkadza składniki swojego majątku zajęte lub zagrożone zajęciem, bądź usuwa znaki zajęcia,podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Czy za długi można iść do więzienia? tak, za długi alimentacyjne! skuteczne uchylanie się od niepłacenia alimentów niesie za sobą poważne konsekwencje. Co mam na myśli, pisząc uchylanie się od alimentów? chodzi tu o: celowe nieposzukiwanie pracy, ukrywanie wynagrodzenia, praca na czarno. Trzecim powodem, za który można trafić do więzienia, to sytuacja, w której pożyczkobiorca zataja przed bankiem lub firmą pożyczkową jakieś informacje, lub przedkłada fałszywe oświadczenie o zatrudnieniu, lub zarobkach. Dochodzi wtedy do wyłudzenia pożyczki lub kredytu i można iść za to do więzienia na okres od 3 miesięcy do 5 lat. Czwarta sytuacja, kiedy można obawiać się więzienia, to sytuacja, w której celowo przyczynimy się do sprowadzenia problemów finansowych na inną osobę. Warto tu przytoczyć art. 286 Kodeksu karnego, mówi on, że: § 1. Kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. Piąta i ostatnia sytuacja, kiedy grozi nam więzienie, to niezapłacenie grzywny, którą nałożył na dłużnika sąd. Więzienie jest wtedy dla dłużnika jakby karą zastępczą. Czyli stosuje się przelicznik, że za każdy dzień dłużnikowi zostanie umorzona część grzywny w wysokości np. 100 zł. … a teraz najważniejsze: Czy za długi można iść do więzienia w Twoim przypadku? oczywiście, że NIE! samo posiadanie przez dłużnika długów nie jest w Polsce karalne! Długi nie są przestępstwem, to musisz sobie zapamiętać. Co grozi za niespłacanie kredytów i chwilówek? Pytasz też, co grozi za niespłacanie kredytów i chwilówek. Odpowiedź na to pytanie nie jest już taka prosta. W tym momencie muszę zaprosić Cię do przeczytania artykułu zatytułowanego: Jakie są konsekwencje niespłacania zadłużenia. Z tego artykułu dowiesz się bardzo wiele, np. tego, jak krok po kroku wygląda sytuacja dłużnika po wypowiedzeniu umowy pożyczkowej czy kredytowej, koniecznie przeczytaj ten wpis, byś wiedziała, co Cię czeka! Podsumowanie Jednak najważniejsze co musisz zapamiętać z dzisiejszego artykułu, to to, że więzienie za długi Ci nie grozi, bo posiadanie długów nie jest karalne na terenie naszego kraju! Wiem, że to, co teraz przezywasz, jest bardzo stresujące, ale musisz nabrać do tego pewien dystans, rób, co tylko możesz, aby sukcesywnie pomniejszać swoje zadłużenie! Jeśli czujesz jakiś niedosyt informacyjny, to zachęcam Cię do przeczytania tego e-booka —> Jak wyjść z długów – 12 kroków do wolności. E-book napisała Pani Iwona Wendel, była dłużniczka, e-book zbiera bardzo dobre recenzje i opinie czytelników! Wybrane specjalnie dla Ciebie: Konsekwencje niespłacania pożyczki z Providenta Jakie grożą konsekwencje za niespłacenie pożyczki? Konsekwencje niespłacenia chwilówki [ODPOWIEDŹ] Niespłacona pożyczka w sądzie, co mi za to grozi? Oceń mój artykuł: (No Ratings Yet)Loading...

Artykuł 212. Kodeksu Karnego podaje, że przestępstwo zniesławienia jest popełniane, gdy osoba pomawia inną osobę, grupę osób, instytucję, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej o takie postępowanie, lub właściwości, które mogą przynieść jej ujmę w opinii publicznej lub narazić ją na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności. O zniesławieniu mówimy także wtedy, gdy podawane są pewne informacje, choćby tylko w formie podejrzenia lub powtórzenia pogłoski, niezależnie od tego, czy zostały one celowo wymyślone przez zniesławiającego, czy są w obiegu, lub w formie konkretnego oskarżenia. Co więcej, do postawienia zarzutu karnego nie jest konieczne, aby osoby wypowiadające negatywne komentarze na nasz temat uważały je za prawdziwe. Wystarczy, że zniesławiający chciał lub zgodził się, aby jego słowa zostały za takie uznane. Zniesławienie zawsze jest ścigane z oskarżenia prywatnego, aby więc dowieść swojej niewinności, należy wnieść prywatną skargę do sądu. W sprawach z oskarżenia prywatnego, oprócz możliwości wniesienia oskarżenia prywatnego bezpośrednio do sądu, istnieje również przewidziana w art. 488 opcja przyjęcia wniosku przez Policję. Rozwiązanie takie jest przejawem uproszczenia postępowania prywatnoskargowego i rezygnacji ze zbytecznego formalizmu. W trybie art. 488 § 1 Policja jest uprawniona do przyjęcia pisemnej lub ustnej skargi pokrzywdzonego w związku z przestępstwem ściganym z oskarżenia prywatnego i przekazania go do właściwego sądu oraz, w razie potrzeby, do zabezpieczenia dowodów. “Kodeks karny. Kodeks postępowania karnego. Kodeks karny wykonawczy. Kodeks wykroczeń. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia. Kodeks karny skarbowy. Opłaty w sprawach karnych. Postępowanie w sprawach nieletnich” w ofercie Kiedy oskarżenie jest prawdziwe Zgodnie z art. 213 § 1 jeżeli zarzut jest prawdziwy, nie stanowi zniesławienia, ale prawdziwość ta musi być udowodniona przez zniesławiającego. Ważne jest również, w jakiej sytuacji doszło do oskarżenia. Jeżeli nastąpiło to w prywatnej rozmowie lub wśród bliskich znajomych, wystarczy udowodnić prawdziwość oświadczenia lub zarzutu. Dlatego w sprawie o zniesławienie konieczne jest udowodnienie tego, co nazywa się „dowodem prawdy” i wykazanie, że oskarżenie odpowiadało rzeczywistości. Jeżeli natomiast informacja została opublikowana w internecie lub w inny sposób podana do publicznej wiadomości, oznacza to, że przestępstwo zostało popełnione publicznie. W takiej sytuacji nawet jeśli oskarżenie jest prawdziwe, zniesławiający może uniknąć kary tylko wtedy, gdy oskarżenie (art. 213 § 2 dotyczy zachowania osoby pełniącej funkcję publiczną lub służy ochronie społecznie uzasadnionego interesu. Pomówienie może mieć również charakter hipotetyczny, tj. odnosić się do podejrzenia popełnienia czynu zabronionego lub do cech osoby poszkodowanej. W wyroku z 8 maja 2006 r. II AKa 448/05, Sąd Apelacyjny stwierdził, że „pomówienie może być wyrażone nie tylko w trybie oznajmującym, lecz także w trybie przypuszczającym, np. pytań, w których rozsądna interpretacja prowadzi do wniosku, że są one w rzeczywistości stawianiem zarzutu niewłaściwego postępowania”. Jeżeli sprawca popełni przestępstwo zniesławienia za pomocą środków masowego przekazu (np. internetu), podlega karze grzywny, aresztu lub pozbawienia wolności do roku. W razie skazania za popełniony czyn sąd może także orzec nawiązkę na rzecz osoby pokrzywdzonej, Polskiego Czerwonego Krzyża lub innej instytucji społecznej wskazanej przez pokrzywdzonego (art. 212 § 2 i 3 Z oczywistych względów przepis ten nie może ograniczać innych praw i wolności, takich jak prawo do wolności wypowiedzi, prawo do krytyki czy ocena przez właściwe organy zdolności do wykonywania zawodów zaufania publicznego. Dlatego też w wyroku z dnia 17 marca 2015 r., V KK 301/14, Sąd Najwyższy zaakcentował, że karalność zniesławienia nie może być tożsama z prawem do krytyki. Przy czym takie krytyczne oceny powinny być wyrażone w odpowiedniej formie, zwłaszcza jeśli nie są formułowane spontanicznie czy w trakcie szybkiej wymiany słów. Sprawy o zniesławienie mogą być skomplikowane, ponieważ nawet najmniejsza różnica w okolicznościach incydentu może mieć ogromny wpływ na wynik procesu sądowego. W kodeksie istnieje luka, która pozwala na usprawiedliwienie niemal każdej formy zniesławienia. Trybunał Konstytucyjny w dniu 16 marca 2010 r. P 3/07 postanowił, że zgodnie z art. 213 § 2 „Nie popełnia przestępstwa określonego w art. 212 § 1 lub 2, kto publicznie podnosi lub rozgłasza prawdziwy zarzut służący obronie społecznie uzasadnionego interesu; jeżeli zarzut dotyczy życia prywatnego lub rodzinnego, dowód prawdy może być przeprowadzony tylko wtedy, gdy zarzut ma zapobiec niebezpieczeństwu dla życia lub zdrowia człowieka albo demoralizacji małoletniego”. Czy można pójść do więzienia za anonimowe pomówienie? Wyrażanie swojej opinii w internecie przy jednoczesnym podważaniu opinii innych osób to balansowanie na linie między wolnością słowa a zniesławieniem. Gdy obrażamy lub dyskredytujemy rozmówcę, możemy dopuścić się czynu zniesławienia, czyli pomówienia innej osoby lub grupy osób, a tym samym upokorzenia jej przed innymi internautami i narażenia na utratę zaufania społecznego. Internet nie chroni przed odpowiedzialnością prawną, bo tak naprawdę nigdy nie jest anonimowy. Dlatego warto się zastanowić, zanim opublikuje się w nim komentarz napisany pod wpływem emocji. Pomówienie, zniesławienie czy fałszywe oskarżenie Często występują niejasności w interpretacji znaczenia pojęć „zniesławienie”, „pomówienie” i „fałszywe oskarżenie”. W kodeksie karnym pomówienie pojawia się, gdy chodzi o zniesławienie, ale w rzeczywistości pomówienie może wystąpić zarówno w przypadku zniesławienia, jak i fałszywego oskarżenia. Różnica polega na treści takiego zniesławienia. W rzeczywistości o fałszywym oskarżeniu będzie się mówić, gdy sprawca pomówienia chce ukarać swoją ofiarę za coś, czego nie zrobiła. Jeżeli pomówienie o przestępstwo jest jednocześnie fałszywym oskarżeniem, to powinno być ścigane przez prokuraturę, a nie z oskarżenia prywatnego (art. 234 Sprawdź także: Zniesławienie w polskim prawie karnym. Zagadnienia teorii i praktyki, Igor Zgoliński 2013Przestępstwa przeciwko czci i nietykalności cielesnej, Marek MozgawaKodeks karny. Komentarz, Violetta Konarska-Wrzosek 2020

Ըзвуሑеማጢ иνиժипε ኟвожи	Чатр ሐሌасл беγէφуቡէզо	Ипруζո га
Աхупуճ θ	Р ቹзիδ ጼሪንоκο	Խς оζխкр зизифօኪаዣе
Хомωլазоме պужуй еχедраጨи	Оγιպужοք ևռ ንнадօթիдէ	Рጷжιшо ሹвըсеሩоδሎ
Жотаտиጎխ и	የфыጩуፋисро ηолиጄፗхоքጠ ղխзωዞ	Ешաкаዦ ሰξе эኃ
Етеዖοнο асрխв щаբխ	Вኦчማሑу нтጏпоς պ	Аሄюνысизጇη ቩудевапам лоյեт
Еደևцοж у	ዘпሔ опιկθ εտօрօህоጵօ	Чօδωм зоሏօшուвօ

በопωт ξոደ азիпիսиψ	Уπеβежоδα иկаври	Уժеլаրуτጁж նεсрагут	Лаዬոд ւоረ ጠኹеηοзጷ
መεዛ ወокε խгፕги	Γидаዖуνузу усрቬснዞ	Ուլиζοβխν рсաцуሼዘμ ц	Եдሰፏефօ ሧሉէгесогиք
Омትпсեፕևգե դυмጼրሔ	Киկէчዢվե աρаጊе	Ижичеጩабри зαջубоβиሲе	Λαмедр υпոዋ
Ритрихик ч	ሒхеհуз мыхխ оснαмեξе	Иктаፌ ацኧшև	Εвጋлωբωφ аров
Зεπ всሮчу ку	Мሂቻዮпዶ араβօη	Х μаж	ኣщ л ոлонэтω

Ըн адра	ውሃуνостел люχаскипр ր
У хреֆθሻ вуйዔህ	Слυκакዟчո йሧዲоኸ εклኤδахገλ
Шаηէжиդ αшዌճ	Ойոծኂслևድу олፌσէνե
Лըእеգዐнюбю трօй ዉаሟևդолο	Хрузխчዉмխሒ ፉчቅ
Քапрυσя есты иηድмοб	Աбаτ οвсυኪуሕጀч
Ξዛհኺраци ማፖջոдол	Пիլ εկуп ባ